ती

गालावरच्या खळीत एका
अदा हो लाख उधळल्या
अन तितक्याच लाख जणू
काळ्या  आज फुलल्या

टीचभर थेंब गाली ओघळता
टीचभरच लाली नाकी उतरते
गाल फुगवून ती रुसता
सायंकाळही जरा लवकरच येते

वट डोळ्यावर ढळता
श्वास अलगद घुटमळला
अन लटका हळूच घेता
एक ठोका हृदयी
नक्कीच चुकला

स्पर्श तिचा अलगद होतां
आल्हाद झुळूक, कुठून जणू भिडली
अन लाजळूचीही वेली ही फुलली
ती हरवता स्वतःतच
निरागस अन शांत अशी
जणू क्षितीज्याच्या उंबरठयावर
उभी अबोल सायंकाळ जशी

अन लटका हळूच घेता
एक ठोका हृदयी
नक्कीच चुकला